★★★ باژبود ★★★

با عرض ادب و احترام ، محضر جملگی اعضای فرهیخته و آگاه کانون ★★★ ادب و عرفان ★★★ و آرزوی توفیقات روزافزون و بهروزی و فیروزی و بهباشی شما گرامیان ، عنایت و التفات عاشقانه ی و عارفانه ی شما را به مطلبی بسیار حساس ، جذاب و نفیس که برای اولین بار در این رسانه منتشر مشود ، جلب می کنیم .

امیدواریم با دقت و تأمل مطالعه فرموده و لذت وافر ببرید !

■ همانگونه که بر شما و ما پوشیده و مستور نبوده و آگاهیم ، واژه ها و کلمات دارای وزن و آهنگ مخصوص بوده و واجد اعراب هستند . اگر اعراب کلمه ای را حذف کنیم و برداریم ، قابلیت خوانش و قرائت را اصلا" نخواهد داشت .حتی در زبان فارسی نیز واژه ها دارای اعراب هستند . الا اینکه بخاطر آشنایی پارسیان به نحوه ى تلفظ ، اعراب کلمات ، مکتوب و نوشته نمی شود .

در زبان عربی اگر کلمه و متنی سخت و سنگین باشد ، و خوف اشتباه و التباس به واژه ی دیگر به میان آید ، و نیز برای سهولت تلفظ ، آنرا دارای اعراب می کنند .

مثل کتابت کلام وحی یعنی قرآن مجید .

در زبان انگلیسی و لاتین نیز ، خود اعراب با حروف ثبت و ضبط می شود . مثل واژه ی " self " بر وزن " جلف " که کسی آنرا مثلا" بر وزن " گلف " نمی خواند . یعنی حرف " e " بعد از " s " در حکم کسره است .

■ خلاصه اینکه هیچ کلمه ای خالی از وزن و آهنگ و اعراب نبوده ، نیست و نمی تواند باشد !

★ اکنون و الآن می رویم بر سر اصل مطلب :

دلها و قلوب انسانها ، کلمات پنهان حضرت حق در سینه های ایشان می باشد . و بخاطر اینکه این دلها واژگان و کلمات هستند ، لاجرم و ناگزیر باید دارای اعراب نیز باشند ، و البته که هستند !

این دلها ( کلمات ) برحسب فطرت الهی و عهد و میثاق عالم ذر و الست ، همه دارای نقش عشق بوده اند . یعنی دارای علامت و اعراب رفع که مظهر علو و بلندی و برتری است ، بوده اند . همه ذاکر اسماء و صفات حضرت دوست بوده اند که به مفاد : 《 أنا جلیس من ذکرنی 》، همنشین خداوند متعال بوده اند و از او کسب رفعت و بلندی و جاه می کردند .

لکن متأسفانه بعدها بواسطه ی غفلت و نسیان ، اعراب اولیه ی خود را از دست داده و اعراب های دیگری کسب کرده اند . یعنی از سه حرکت رفع و نصب و جر به حالت توقف و سکون کامل رسیده اند ------->> وقف . ( دقت شود ! ) .

★ اکنون برای تأييد منظور و مطلوبمان ، توجه شما همراهان خردورز ★★★ ادب و عرفان ★★★ را به روایتی گرانمایه از ششمین خورشید فروزان منظومه ی محمدی (ص) ، امام صادق علیه السلام جلب می کنیم :

قال الصادق علیه السلام : " اعراب القلوب اربعة انواع : رفع و فتح و خفض و وقف ، فرفع القلب فی ذکر الله تعالی و فتح القلب فی الرضا عن الله تعالی و خفض القلب فی الإشتغال بغیر الله و وقف القلب فی الغفلة عن الله تعالی " .

ترجمه : امام صادق علیه السلام فرمودند : " اعراب دلها چهار نوع است : رفع (= ضمه) و فتح (= فتحه) و خفض (= کسره) و وقف (= سکون) .

★ پس علامت رفع قلب در ذکر و یاد خداوند متعال و فتح قلب در راضی بودن از باریتعالی و خفض دل در مشغول بودن به غیر خداوند و وقف قلب در غفلت از حضرت رب العالمین است . " (دقت شود !) .

★ نکته ی ذوقی و لطیف اینکه قاعده و قانون کلی در زبان عربی درباره ی مضاف الیه اینست که تمامی مضاف الیه ها اعراب جر و خفض دارند . (=کسره) . و همیشه در اضافه یک نسبتی موجود است ، یعنی وحدت صرف و محض در کار نیست . اضافه با یک طرف اصلا" تحقق پیدا نمی کند و همیشه بین دو چیز است .

در روایت فوق نیز چنین است . کسی که به ذکر غیر خدا مشغول شود ، علامت قلبش جر و خفض است ! چرا ؟ برای اینکه مضاف به الله نشده ، بلکه مضاف به غیر الله است . ( لطفا" دقت شود ! ) .

یعنی وحدت از بین رفته و پای یکی دیگر غیر از خداوند در میان است که ایشان را به طرف خودش می کشد . دقیقا" معنای لغوی " جر " کشیدن است !!!

★ در این گاه و دم ، به همین مقدار بسنده می شود . دقت و تأمل بیشتر را بر عهده ی ذهن صاف و زلال شما عزیزان می نهیم و تا قول و مقال دیگری همگان را به رب ودود می سپاریم .

《والسلام علیکم و رحمة الله و برکاته》

● دعاگوی همه ی شما عاشقان و معشوقان : عبدالمجید شجاعی .

نوشته شد در چهارشنبه سیزدهم فروردین سال یکهزار و سیصد و نود و نه .

________________________________

* نشانی روایت فوق : مصباح الشریعه و مفتاح الحقیقه ، صفحه ی 3 .