★★★ باژبود ★★★

" تشکر و اعتذار "

با نام و یاد حضرت ربوبی ، بدینوسیله از مقام معظم رهبری ( مد ظله الوارف ) که با پیام تسلیت خود مرهمی بر دلهای داغدار بنده و بستگان مرحوم آیت الله شجاعی ( تغمده الله برحمته ) نهاده و پدرانه ما را نواختند و نیز قاطبه ی مردم ، بخصوص همشهریان عزیز و ارجمند کمال تشکر و سپاس را داریم .

اگر احیانا بخاطر شدت تألمات روحی موفق به تشکر و قدردانی حضوری نشده ایم ، از این طریق مراتب اعتذار خود را اعلام می کنیم .

* مجید شجاعی زنجانی ، اخوی زاده حضرت آیت الله استاد محمد شجاعی ( طاب ثراه و طهر مثواه ) * قم المقدسة *

در پی رحلت عالمِ عارف و اخلاقی، مرحوم آیت الله آقای حاج شیخ محمد شجاعی رضوان الله علیه، رهبر معظم انقلاب اسلامی پیام تسلیتی صادر کردند.

متن پیام تسلیت رهبر معظم انقلاب به این شرح است :

بسم الله الرحمن الرحیم

درگذشت استاد اخلاق و سالک الی الله مرحوم آیت الله آقای حاج شیخ محمد شجاعی رضوان الله علیه را به خانواده ی مکرّم و ارادتمندان و شاگردان و مستفیدان از بیانات ایشان تسلیت عرض میکنم. این عالم عارف و اخلاقی با افادات معنوی و اثرگذار خود که برخی از آن از رسانه ملی پخش می شد و با نفس گرم و شیرین خود که از دلی با معرفت بر میخاست، جوانان و جویندگان بسیاری را به جاده ی معارف حقیقی رهنمون بود و دارای حق بزرگی بر جامعه ی جوان کشور است. از خداوند متعال بهترین پاداش صالحان را برای این عالم ربانی مسألت میکنم.

سید علی خامنه ای ۱۲ دی ماه 1394

" خداحافظ استاد / ما را ببخش ... "

خداحافظ استاد!

ببخش که دعواهای سیاسی نفسانی نگذاشت حتی بعد از وفاتت، یادی از عظمت علمی و روحی و معنوی ات بکنیم. سرمان گرم بود.

خداحافظ استاد!

ببخش که خبرگزاری هایی مثل حوزه نیوز و رسا نیوز نیز اخبار تشییع جنازه تو را منعکس نکردند.

حق داشتند!

آنها سرشان گرم بود. گرم اخبار مهمی !! که باید می گفتند و خبر وفات یک استاد عارف و عالم، برایشان اهمیتی نداشت!

استاد! تو در جناح آنها نبودی که اطلاع رسانی خبر مرگت، آنها را به اهدافشان و دنیا و هواهای نفسانیشان نزدیکتر کند.

خداحافظ استاد!

ببخش که صدا و سیمای ما اینگونه است که اگر یک فوتبالیست یا بازیگر تارک الصلوة و فاسد العقیدة و العمل، هم بمیرد بارها و بارها چنان او را به تصویر می کشد که دلها ، کباب می شود و اشکها جاری می گردد اما مثل تو که یک عمر درس اخلاق و معنویت و اسلام و دین داری دادی برایش اهمیتی ندارد. بمیری یا بمانی . دفن شوی یا نشوی!

خداحافظ استاد!

تو رفتی و به محبوب و معشوقت پیوستی . به راحتی و آسایش ابدی رسیدی اما بَدا به حال فرهنگ ما که معلم و استاد برایش ارزشی ندارد.

خداحافظ استاد!

شنیده ام در قیامت، عالم از امتش شکایت خواهد کرد. با خود می گویم چه صحنه خوبی خواهد شد که تو شکایت کنی و مسئولان مربوطه، سر به زیر باشند. ان شاء الله .

خداحافظ آیت الله، استاد محمد شجاعی (قدس سره) ...

زوایای دیگر خیمه ، بستر خواب آرام فرشته های کوچک کربلاست ! بچه های انقلاب و شیرخوارگان خشک لب دشت نینوا ...

پهلوانی ستبرسینه و بالابلند ، گاه بگاه وارد خیام شده و سرکشی می کند . چهره اش مثل ماه شب چهارده خندان است . بگاه لبخند یک ردیف دندان بسان رشته ای صدف بر زیبایی نمکینش می افزاید . گندم گون است و بازوان کشیده ای دارد .

بسا دیدنی است ، هنگامی که قامت بلندش خم شده و اطفال برادر را در آغوش می فشارد .

*** و این داستان همچنان ادامه دارد ...***

" قم المقدسه - مجید شجاعی زنجانی "

«حر» آزاده‌اي كه لياقت شهادت در كنار امام حسين (ع) را داشت :

آیت‌الله محمد شجاعي معتقد است؛ شهداي كربلا افرادي برگزيده بودند كه حتي «ابن‌عباس‌»ها به آن نرسيدند اما «حرّ بن ‌يزيد رياحي» به آن دست يافت و او لياقت شهادت در كنار امام حسين (ع) را داشت.

آيت‌الله محمد شجاعي در باب شخصيت و نهضت امام حسين (ع) سلسله سخنراني‌هايي را بيان كرده است كه هر روز از راديو قرآن تحت عنوان «چراغ هدايت» پخش مي‌شود. آنچه در پي مي‌آيد، متن سخنراني‌هاي معظم‌له است كه تقدیم شما عزیزان می شود :

* شهداي كربلا از قبل تعيين شده بودند شهداي كربلا افرادي مخصوص بودند. روايتي از ابن‌عباس آمده كه مي‌گويد: «من در زيقار به خدمت حضرت اميرالمؤمنين (ع) رسيدم. آنجا امام صحيفه‌اي بيرون آورد. از آن صحيفه جملاتي خواند كه مربوط به شهادت سيدالشهدا (ع) بود. اين صحيفه را رسول‌الله (ص) املا كرده و اميرالمؤمنين (ع) آن را نوشته بود. امام علي (ع) از آن صحيفه خواند كه فرزندش اباعبدالله الحسين (ع) چگونه، در كجا و توسط چه كسي شهيد خواهد شد و چه كساني به ياري او خواهند شتافت و چه كساني هم با او شهيد مي‌شوند.» پس معلوم مي‌شود كه اين افراد از اول مورد نظر بودند. محمدبن‌حنيفه، فرزند اميرالمؤمنين (ع) در روايتي ديگر مي‌گويد: «آنها كه با اباعبدالله (ع) شهيد شدند، نامشان از اول نزد ما معلوم بود.» در جريان واقعه عاشورا، ابن‌عباس زنده بود؛ اما چرا با آن خصوصياتي كه داشت، جزو شهدا نبود. ابن‌عباس و برخي ديگر از بزرگان حيات داشتند اما به اين توفيق نائل نشدند. حال قضاوت نمي‌كنيم ابن‌عباس را كه مفسر قرآن بوده و اينكه مثبتات او چه بوده و آيا منفي‌ياتي هم داشته و يا نه، ولي او ابن‌عباس بوده است. زماني او را مذمت كردند كه چرا از اين فيض بازماندي؟ جواب داد: «آنها كه با اباعبدالله شهيد شدند، از قبل تعيين شده بودند و نه احدي به آنها اضافه و نه احدي از آنها كم مي‌شد.» * خصوصياتي كه در زيارت‌ها براي ياران امام حسين (ع) آمده است در زيارتي كه در نيمه رجب خوانده شود، مي‌خوانيم: السلام علي الارواح المنيخة بقبر ابي‌عبدالله الحسين (ع)، اين جمله خوصيات زيادي را بيان مي‌كند؛ اما درك آن از عهده من و شما خارج است؛ ولي مي‌‌توان اشاره كرد كه مي‌گويد؛ سلام بر ارواحي كه به قبر ابي‌عبدالله حسين (ع) نزول كردند. جايگاه اصلي اين ارواح دل اباعبدالله است. در ادامه زيارت آمده؛ السلام عليكم يا طاهرين من الدّنس، سلام بر شما، اي كسلنيكه كه از هر پاكي، پاك بوديد. اين وصف بالايي است. السلام عليكم يا مهديون، سلام بر شما اي هدايت شده‌هاي خاص خدا، السلام عليكم يا ابرارالله؛ سلام بر شما نيكويان الهي. السلام عليكم و علي الملائكة الحافين بقبوركم، سلام برخود شما و بر آن ملائكه كه اطراف قبر شما هستند. در زيارت حضرت سيد‌الشهدا (ع) در شب‌هاي قدر، وقتي زيارت حضرت تمام مي‌شود، رو به شهدا مي‌شود كه اينگونه خطاب مي‌شوند؛ السلام عليكم ايّها الصديقون، صديق در لسان قرآن و ائمه (ع) معنايي دارد كه ما نمي‌توانيم آن را تصور كنيم. السلام عليكم ايها الشهداء و الصابرون، اشهد انّكم جاهدتم في‌سبيل‌الله؛ شهادت مي‌دهم شما در راه خدا به جهاد پرداختند و صبرتم علي الاذي في جنب‌الله، و بر هر ظلم و اذيتي در جنب‌الله في‌الله صبر كرديد. و نصحتم‌لله و لرسوله؛ و موعظه كرديد براي خدا و رسول (ص). حتي اتيكم اليقين؛ تا اينكه به يقين رسيديد. اين منزلت بالايي است و اين جمله را معمولاً در زيارت ائمه (ع) مي‌خوانيم؛ اما در اينجا خطاب به شهداي كربلا است. در همين زيارت شب‌هاي قدر، خاصه در خصوص حضرت ابوالفضل (ع) هم همين موضوع است. درادامه زيارت مي‌خوانيم: اشهد انك قد جاهدت و نصحت و صبرت حتي اتيك اليقين، من شهادت مي‌دهم تو مجاهدت كردي، نصيحت كردي، صبر كردي تا به يقين رسيدي. در زيارت حضرت سيدالشهداء (ع) در عيد فطر و قربان هم اين جمله را در خصوص شهدا مي‌بينيم. السلام عليكم ايها الذّابوّن عن توحيدالله، سلام بر شما اي كسانيكه از توحيد دفاع كرديد. و در زيارت نامه‌ها هم اين جمله‌ها خوانده مي‌شود كه السلام علكيم يا اولياءالله كه اوليا‌ءالله مرتبه بالايي دارد. شهداي كربلا افرادي برگزيده بودند كه حتي ابن‌عباس‌ها به آن نرسيدند اما حربن‌يزيد به آن دست يافت. * حر، آزاده‌اي كه لياقت شهادت در كنار امام حسين (ع) را داشت «حرّ» اولين كسي بود كه به مقابله پرداخت و وقتي كه صبح عاشورا بازگشت و توبه كرد، به امام حسين (ع) گفت كه من نمي‌دانستم كه با شما مي‌خواهند اين طور رفتار كنند و فكر مي‌كردم كه حرف شما را گوش مي‌كنند و از در مسالمت وارد مي‌شوند. وقتي حر راه را به امام حسين (ع) بست، گفت كه مأمور هستم كه شما را به كوفه ببرم و وقتي سيدالشهدا (ع) آن را قبول نكرد، درخواست داد تا راهي غير از مدينه و كوفه را انتخاب كند و بماند تا او قاصدي را به ابن‌زياد بفرستد تا به جنگ با امام حسين (ع) گرفتار نشود. وقتي حر گفت كه من نمي‌گذارم تا برگرديد، از درونش خبرهايي مي‌آمد، امام حسين در حين گفت‌وگو با حر به او گفت: مادرت به عزايت بنشيند! از ما چه مي‌خواهي؟ حر گفت: اگر غير تو كسي نام مادرم را مي‌برد، من متعرض به مادرش مي‌شدم و عين همان جمله را جواب مي‌دادم؛ اما من نمي‌توانم جز تكريم و تعظيم در برابر مادرت سخني بگويم. حر در مقام مقابله است، اما جمله‌ها را دقت كنيد. حتي قبل از اين وقتي امام حسين (ع) مي‌خواست نماز بخواند به حر گفت كه تو مي‌خواهي يا يارانت نماز بخواني كه حر گفت؛ نه با شما نماز خواهيم خواند و با جمعش به امام حسين (ع) اقتدا كرد. حر روز عاشورا هم تلاش كرد و صبح عاشورا به سراغ عمرسعد رفت و گفت كه آيا جدي مي‌خواهي با اين مرد به جنگ بپردازي؟ عمرسعد گفت بله و حر گفت نمي‌شود از در مسالمت وارد شوي؟ مقصودش اين بود كه بدان با چه كسي مي‌خواهي جنگ كني. عمرسعد گفت كه من هم مي‌خواستم؛ اما ابن‌زياد دست‌بردار نيست. «قرّة» يكي از هم‌عشيره‌هاي حر مي‌گويد كه وقتي حر ديد نمي‌تواند اوضاع را عوض كند و مأيوس شد از اينكه جلوي جنگ را بگيرد، يواش يواش حركت كرد و از جمع عمرسعد كنار گرفت. شخص ديگري به نام مهاجر مي‌گويد كه حر كنار گرفت و رفتار مشكوكي داشت. بعد يواش يواش از لشكر عمرسعد دور شد و به سمت ديگر ميدان رفت.

ﻧﻮﯾﺴﻨﺪﻩ ﺭﺳﺎﻟﻪﻫﺎﯼ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ‏(ﺭﻩ ‏) / ﻋﻠﺖ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎ ﺍﺯ

ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﻣﺠﻠﺲ

ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﻠﻤﯽ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﻣﯿﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﺩﯼ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ﻭ ﺷﺎﮔﺮﺩﯼ

ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ، ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ ﻋﻼﻣﻪ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ

ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺳﺎﻟﻪﻫﺎﯼ ﺩﺳﺘﻨﻮﯾﺲ ﻋﻼﻣﻪ ﻣﺰﯾﻦ ﺑﻪ ﺩﺳﺘﺨﻂ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ

ﺑﻮﺩ . ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺍﺯ ﺍﺳﺎﺗﯿﺪ ﻓﻘﻪ ﻭﺍﺧﻼﻕ ﺭﻭﺯ ﺩﻭﺷﻨﺒﻪ ‏( ﻫﻔﺘﻢ ﺩﯼﻣﺎﻩ ‏) ﺩﺭ ﺳﻦ 74 ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﻋﻮﺕ ﺣﻖ ﺭﺍ ﻟﺒﯿﮏ ﮔﻔﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺟﻮﺍﺭ

ﺭﺣﻤﺖ ﺍﻟﻬﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﮔﺮﻓﺖ . ﻣﺮﺍﺳﻢ ﺑﺰﺭﮔﺪﺍﺷﺖ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﺭﺑﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﺩﺭ ﻣﺴﺠﺪ ﻧﻮﺭ

‏( ﻭﺍﻗﻊ ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻓﺎﻃﻤﯽ ‏) ﺳﺎﻋﺖ ۱۰ : ۳۰ ﺑﺮﮔﺰﺍﺭ گردید .

ﻭﯼ ﺳﺎﻟﯿﺎﻥ ﺩﺭﺍﺯﯼ ﺍﺯ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﺩ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺧﻮﺩﺳﺎﺯﯼ ﻭ ﺗﺮﺑﯿﺖ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺩﺭﺱ ﻋﻠﻤﯽ ﻭ

ﻋﻤﻠﯽ ﺍﺧﻼﻕ، ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﻧﺎﻡ ﻭ ﯾﺎﺩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺩﻝ ﻋﻼﻗﻪﻣﻨﺪﺍﻥ ﺯﻧﺪﻩ ﻧﮕﻪ ﻣﯽﺩﺍﺭﺩ .

ﺁﻧﭽﻪ ﺩﺭ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽﺧﻮﺍﻧﯿﻢ ﮔﺬﺭﯼ ﺑﺮ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘُﺮﺑﺎﺭ ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﺍﺳﺖ :

ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1320 ﺷﻤﺴﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺠﺎﻥ ﻣﺘﻮﻟﺪ ﺷﺪ . ﺗﺤﺼﯿﻼﺕ ﺍﺑﺘﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ

ﺩﺭ ﺯﺍﺩﮔﺎﻫﺶ ﺑﻪ ﺳﺮﺍﻧﺠﺎﻡ ﺭﺳﺎﻧﺪ . ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1331 ﻫﺠﺮﯼ ﺷﻤﺴﯽ ﻭﺍﺭﺩ ﺣﻮﺯﻩ ﻋﻠﻤﯿﻪ ﺯﻧﺠﺎﻥ

ﺷﺪ ﻭ ﻟﻤﻌﺘﯿﻦ، ﺍﺻﻮﻝ ﻓﻘﻪ، ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻨﻈﻮﻣﻪ ﻣﺮﺣﻮﻡ ﺳﺒﺰﻭﺍﺭﯼ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﮔﺮﻓﺖ ﺳﭙﺲ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ

1335 ﻫﺠﺮﯼ ﺷﻤﺴﯽ ﺑﻪ ﺷﻬﺮ ﻣﻘﺪﺱ ﻗﻢ ﻫﺠﺮﺕ ﮐﺮﺩ . ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻧﺠﺎ ﺭﺳﺎﺋﻞ ﻭ ﻣﮑﺎﺳﺐ ﺭﺍ ﻧﯿﺰ

ﺁﻣﻮﺧﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺩﺭﺱ ﺧﺎﺭﺝ ﻓﻘﻪ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻤﯿﻨﯽ ‏( ﺭﻩ ‏) ﺣﻀﻮﺭ ﯾﺎﻓﺖ .

* ﺷﺎﮔﺮﺩ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ‏( ﺭﻩ ‏)

ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ، ﺗﻠﻤﺬ ﺩﺭ ﻣﺤﻀﺮ ﻓﻘﻬﯽ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺩﺍﻣﺎﺩ ﻭ ﺷﺮﮐﺖ ﺩﺭ ﺩﺭﺱ ﺧﺎﺭﺝ ﻓﻘﻪ ﻭﯼ ﺭﺍﻩ

ﺍﺳﺘﻨﺒﺎﻁ ﺍﺣﮑﺎﻡ ﺷﺮﻋﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻬﺎﺩ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﻭ ﻫﻤﻮﺍﺭ ﮐﺮﺩ، ﻋﻼﻭﻩ ﺑﺮ ﺍﯾﻦ ﺑﻬﺮﻩﻫﺎﯼ ﻣﻘﻄﻌﯽ، ﺍﺯ

ﺩﺭﺱﻫﺎﯼ ﺧﺎﺭﺝ ﻓﻘﻪ ﻭ ﺍﺻﻮﻝ ﺳﺎﯾﺮ ﺑﺰﺭﮔﺎﻥ ﺍﺯ ﺟﻤﻠﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ

ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﻣﻤﺘﺎﺯ ﻭ ﻣﺨﺼﻮﺹ ﻋﻼﻣﻪ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ . ﻭﯼ ﺑﺎ ﺣﻀﻮﺭ ﺩﺭ ﮐﻼﺱﻫﺎﯼ ﺩﺭﺱ ﻋﻤﻮﻣﯽ

ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ‏( ﺭﻩ ‏) ﺑﻪ ﯾﺎﺩﮔﯿﺮﯼ ﻓﻠﺴﻔﻪ ﻭ ﺍﺳﻔﺎﺭ ﭘﺮﺩﺍﺧﺖ .

ﺍﺭﺗﺒﺎﻁ ﻋﻠﻤﯽ ﻭ ﻣﻌﻨﻮﯼ ﺗﻨﮕﺎﺗﻨﮓ ﻣﯿﺎﻥ ﻋﻼﻣﻪ ﻭ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ، ﻭﯼ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺷﻤﺎﺭ ﻧﺰﺩﯾﮑﺎﻥ

ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ﺩﺭ ﺁﻭﺭﺩﻩ ﺑﻮﺩ ﺗﺎ ﺁﻧﺠﺎ ﮐﻪ ﻫﻤﻪ ﺭﺳﺎﻟﻪﻫﺎﯼ ﺩﺳﺖﻧﻮﯾﺲ ﻋﻼﻣﻪ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺰﯾﻦ ﺑﻪ

ﺩﺳﺘﺨﻂ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺍﺳﺘﻨﺴﺎﺥ ﺁﻧﻬﺎ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻧﺸﺎﻥ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﻣﯽﺩﺍﺩ،

ﺍﺳﺘﻨﺴﺎﺥ ﻧﻤﻮﺩ ﻭ ﺍﯾﻦ ﺍﻓﺘﺨﺎﺭ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺼﯿﺐ ﺧﻮﺩ ﺩﺍﺷﺖ .

ﮔﻮﺍﻩ ﺍﺭﺍﺩﺕ ﻭ ﻟﻄﻒ ﻣﺘﻘﺎﺑﻞ ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺑﺰﺭﮔﻮﺍﺭ ﻭ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ‏( ﺭﻩ ‏) ﻫﻤﯿﻦ ﺑﺲ ﺯﻣﺎﻧﯽ، ﺑﺎ

ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﭘﺪﺭ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﮐﻪ ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮﺭ ﻣﺴﺎﻓﺮﺕ ﺗﺎﺑﺴﺘﺎﻧﯽ ﺑﻪ ﺯﻧﺠﺎﻥ

ﻋﺰﯾﻤﺖ ﻣﯽﮐﺮﺩ ﻭ ﺍﯾﺎﻣﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺁﻧﺠﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﻣﯽﮐﺮﺩ . ﭘﺲ ﺍﺯ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﭘﺪﺭ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ،

ﻋﻼﻣﻪ ﻃﺒﺎﻃﺒﺎﯾﯽ ﺑﻪ ﺩﯾﺪﺍﺭ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺭﻓﺖ .

ﺍﯾﻦ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﻭﺍﺭﺳﺘﻪ ﺩﺭ ﺯﻣﺮﻩ ﭘﺎﺭﺳﺎﯾﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﮐﻪ ﻓﻘﺮ ﺷﺪﯾﺪ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺟﻮﺍنی ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﻣﺨﻞ ﻋﻠﻢ

ﺁﻣﻮﺯﯼ ﻭ ﺗﻬﺬﯾﺐ ﺍﻭ ﻧﺸﺪ ﺑﻠﮑﻪ ﺍﺭﺍﺩﻩ ﺍﻭ ﺭﺍ ﺩﺭ ﻃﯽ ﻃﺮﯾﻖ ﺗﻘﻮﯼ ﻭ ﺩﺍﻧﺶ ﺻﺪ ﭼﻨﺪﺍﻥ ﮐﺮﺩ . ﺍﻭ،

ﮐﻪ ﮔﺎﻩ ﺍﺯ ﺷﺪﺕ ﻓﻘﺮ، ﺍﺳﺘﻄﺎﻋﺖ ﺧﺮﯾﺪ ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻗﺮﺹ ﻧﺎﻥ ﺳﻨﮕﮏ 4 ﺭﯾﺎﻟﯽ ﺭﺍ ﻫﻢ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﻭ

ﺳﻪ ﺳﺎﻝ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺭ ﻧﻬﺎﯾﺖ ﻓﻘﺮ، ﺍﺯ ﻧﺎﻥ ﺳﯿﺮ ﻧﺸﺪ ﺑﺎ ﺗﻤﺎﻣﯽ ﺍﯾﻦ ﻣﺸﻘﺎﺕ ﻟﺤﻈﻪﺍﯼ ﺍﺯ ﺁﻣﻮﺧﺘﻦ

ﻧﯿﺎﺳﻮﺩ .

ﻭﯼ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ ﭘﺲ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﺯ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺳﺎﻋﺖ 12 ﺷﺐ ﺑﻪ ﺟﺰ ﯾﮏ ﺳﺎﻋﺖ ﺩﺭ ﻇﻬﺮ، ﺑﻪ ﻗﺼﺪ ﺍﺩﺍﯼ

ﻓﺮﯾﻀﻪ ﻭ ﺗﻨﺎﻭﻝ ﻏﺬﺍﯾﯽ ﻣﺨﺘﺼﺮ، ﺑﻪ ﺳﺨﺘﯽ ﺑﻪ ﺩﺭﺱ ﻭ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺧﺖ . ﺑﺎ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ

ﺳﺨﺖﮐﻮﺷﯽ،ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺩﺭ ﺳﺨﻨﺎﻥ ﺧﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﻃﻊ ﻣﺨﺘﻠﻒ ﻋﻤﺮ ﺧﻮﯾﺶ ﺍﻭﻗﺎﺗﯽ

ﺭﺍ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﺿﺎﯾﻊ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﺳﺖ ﺗﺄﺳﻒ ﺩﺍﺋﻢ ﺩﺍﺷﺖ .

ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺗﺄﻫﻞ ﺩﺭ ﻣﺤﻠﻪﻫﺎﯼ ﻓﻘﯿﺮﻧﺸﯿﻦ ﻗﻢ ﺑﺎ ﺍﺟﺎﺭﻩ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﻭ ﮔﺎﻫﯽ ﺩﻭ ﺍﺗﺎﻕ

ﮐﻮﭼﮏ ﺑﻪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﺩﺍﺩ . ﺩﺭ ﺁﻥ ﺭﻭﺯﮔﺎﺭ ﺩﺭ ﺑﻌﻀﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﻠﻪﻫﺎ ﻓﻘﻂ ﯾﮏ ﺭﻭﺯ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ

ﺍﻣﮑﺎﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﺑﺮﻕ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ، ﺁﻧﻬﻢ ﺗﻨﻬﺎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺍﺯ ﯾﮏ ﻻﻣﭗ 25 ﻭﺍﺗﯽ، ﻻﺟﺮﻡ،

ﺷﺐﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﻕ ﺩﺭ ﺍﺧﺘﯿﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩ، ﺑﺎ ﺑﺎﺯﮐﺮﺩﻥ ﺩﺭ ﭼﺮﺍﻍ ﻭﺍﻟﻮﺭ ﺑﻪ ﻧﻮﺭ ﮐﻤﺮﻧﮓ ﺷﻌﻠﻪ ﺑﺴﻨﺪﻩ ﻭ

ﺑﻪ ﻣﻄﺎﻟﻌﻪ ﻭ ﻧﻮﺷﺘﻦ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺍﺯ ﻟﺤﻈﻪﻟﺤﻈﻪ ﻋﻤﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺍﻧﺴﺘﻦ ﻭ ﻓﻬﻤﯿﺪﻥ ﺑﻬﺮﻩ ﻣﯽﺑﺮﺩ .

ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1346 ﻫﺠﺮﯼ ﺷﻤﺴﯽ، ﺑﺎﮔﺬﺷﺖ ﭼﻬﺎﺭ ﺳﺎﻝ ﺍﺯ ﺗﺒﻌﯿﺪ ﺣﻀﺮﺕ ﺍﻣﺎﻡ ﺧﻤﯿﻨﯽ ‏( ﺭﻩ ‏) ، ﭘﺲ

ﺍﺯ ﻭﻗﺎﯾﻊ ﺧﺮﺩﺍﺩ 1342 ﻭ ﺗﻌﻄﯿﻠﯽ ﺩﺭﻭﺱ ﺍﯾﺸﺎﻥ ﻭ ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﺩﺭﮔﺬﺷﺖ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﻘﻖ ﺩﺍﻣﺎﺩ، ﺑﺎ

ﺗﻌﻄﯿﻞ ﺷﺪﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﺭﺱﻫﺎ ﺩﯾﮕﺮ ﺑﻪ ﻗﻢ ﺑﺎﺯ ﻧﻤﯽﮔﺮﺩﺩ . ﺍﯾﻦ ﻭﺍﻗﻌﻪ ﺍﮔﺮﭼﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ

ﻏﻢ ﺍﻧﮕﯿﺰ ﻭ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﺍﻣﺎ ﻣﻨﺸﺎ ﺑﺮﮐﺎﺕ ﻭ ﺳﺮﺁﻏﺎﺯ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻣﻌﺎﺭﻓﯽ ﻭ ﺗﻬﺬﯾﺐ

ﻧﻔﺲ ﻭ ﺗﻔﺴﯿﺮ ﺩﺭ ﺯﻧﺠﺎﻥ ﺷﺪ .

ﺩﺭ ﺍﻭﺝ ﺧﻔﻘﺎﻥ ﺭﮊﯾﻢ ﻃﺎﻏﻮﺕ، ﺩﺭ ﺧﻼﻝ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﺍﺧﻼﻗﯽ ﻭ ﺩﯾﻨﯽ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻃﺮﺡ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﺎﺕ

ﺳﯿﺎﺳﯽ ﻧﯿﺰ ﻣﯽﭘﺮﺩﺍﺧﺖ ﻭ ﺑﻪ ﻫﻤﯿﻦ ﺩﻟﯿﻞ ﺗﻮﺳﻂ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺯﻧﺠﺎﻥ ﻣﮑﺮﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻣﺆﺍﺧﺬﻩ ﻭ ﺳﺆﺍﻝ ﻭ

ﺟﻮﺍﺏ ﻭ ﺗﻬﺪﯾﺪ ﻗﺮﺍﺭ ﻣﯽﮔﺮﻓﺖ ﻭﻟﯿﮑﻦ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﺧﻮﺩ ﺍﺩﺍﻣﻪ ﻣﯽﺩﺍﺩ . ﺗﺎ ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺩﺭ ﺳﺎﻝ 1351

ﻫﺠﺮﯼ ﺷﻤﺴﯽ ﺗﻮﺳﻂ ﻣﺄﻣﻮﺭﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺁﻣﺪﻩ ﺑﻮﺩﻧﺪ ﺑﺎ ﮐﻤﮏ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺯﻧﺠﺎﻥ

ﺩﺳﺘﮕﯿﺮ ﻭ ﺩﻭ ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺭﻭﺯ ﺑﻪ ﺩﺳﺖ ﻣﺎﻣﻮﺭﺍﻥ ﺍﻋﺰﺍﻣﯽ ﺍﺯ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﺷﻬﺮ ﺑﺎﻧﯽ ﺯﻧﺠﺎﻥ ﻣﻮﺭﺩ

ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺑﺴﯿﺎﺭ ﺳﺨﺖ ﻗﺮﺍﺭ ﮔﺮﻓﺖ ﻭ ﺳﭙﺲ، ﺑﻌﺪ ﺍﺯ ﺩﻭ ﺭﻭﺯ، ﺑﻪ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﻣﻨﺘﻘﻞ

ﺷﺪ ﻭ ﺩﻭ ﻣﺎﻩ ﺩﺭ ﮐﻤﯿﺘﻪ ﺿﺪ ﺧﺮﺍﺑﮑﺎﺭﯼ ﮐﻪ ﮐﻤﯿﺘﻪ ﻣﺸﺘﺮﮎ ﺳﺎﻭﺍﮎ ﻭ ﺷﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﺑﻪ ﺟﻬﺖ

ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎﯼ ﮔﻮﻧﺎﮔﻮﻥ ﻋﻠﯿﻪ ﺭﮊﯾﻢ، ﺑﻪ ﺻﻮﺭﺕ ﺷﺪﯾﺪ ﻭ ﺧﻄﺮﻧﺎﮐﯽ ﺁﺯﺍﺭ ﻭ ﺷﮑﻨﺠﻪ ﺷﺪ .

* ﻋﻠﺖ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎﯼ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺍﺯ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ

ﺍﯾﻦ ﻋﺎﻟﻢ ﻓﺮﺯﺍﻧﻪ ﻫﺸﺖ ﻣﺎﻩ ﺩﯾﮕﺮ ﺩﺭ ﺯﻧﺪﺍﻥ ﻗﺼﺮ ﺗﺤﺖ ﻣﺮﺍﻗﺒﺖ ﺷﺪﯾﺪ ﺯﻧﺪﺍﻧﯽ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺎ

ﺗﻮﮐﻞ ﮐﺎﻣﻞ ﺑﻪ ﺧﺪﺍﯼ ﻣﺘﻌﺎﻝ ﻭ ﺍﻧﻘﻄﺎﻉ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺳﻮﯼ ﺍﻟﻠﻪ ﻭ ﺗﻮﺳﻞ ﺑﻪ ﺣﻀﺮﺍﺕ ﻣﻌﺼﻮﻣﯿﻦ ‏( ﻉ ‏)

ﺗﻮﺍﻧﺴﺖ ﺍﺯ ﻣﻬﻠﮑﻪ ﺭﮊﯾﻢ ﻃﺎﻏﻮﺕ ﺟﺎﻥ ﺑﻪ ﺳﻼﻣﺖ ﺑﻪ ﺩﺭ ﺑﺮﺩ .

ﺑﺎ ﺑﻪ ﺛﻤﺮ ﻧﺸﺴﺘﻦ ﻧﻬﺎﻝ ﺍﻧﻘﻼﺏ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﺷﺠﺎﻋﯽ، ﮐﻪ ﻋﺮﺻﻪ ﺳﯿﺎﺳﺖ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ

ﺍﻭ ﻣﯿﺪﺍﻥ ﻋﺒﻮﺩﯾﺖ ﻭ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺧﺪﺍ ﻭ ﺧﺪﻣﺖ ﺑﻪ ﺧﻠﻖ ﺑﻮﺩ، ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﯽ ﻣﺮﺩﻡ ﺯﻧﺠﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺍﺻﺮﺍﺭ ﺯﯾﺎﺩ

ﺧﻮﺩ ﻣﺮﺩﻡ ﺁﻥ ﺩﯾﺎﺭ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﺍﻭﻝ ﻣﺠﻠﺲ ﺷﻮﺭﺍﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﭘﺬﯾﺮﻓﺖ ﺍﻣﺎ ﭼﻨﺪﯼ ﻧﮕﺬﺷﺖ ﮐﻪ ﺑﻪ

ﺩﻟﯿﻞ ﺷﺪﺕ ﮐﺴﺎﻻﺕ ﺑﻪ ﺟﺎ ﻣﺎﻧﺪﻩ ﺍﺯ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﺯﻧﺪﺍﻥ، ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺳﻤﺖ ﺍﺳﺘﻌﻔﺎ ﺩﺍﺩ ﻭ ﺑﺎ ﺍﻗﺎﻣﺖ ﺩﺭ

ﺗﻬﺮﺍﻥ، ﺑﺎ ﺗﺸﮑﯿﻞ ﺟﻠﺴﺎﺕ ﺩﺭﺱ ﻭ ﺑﺤﺚ ﺩﺭ ﺑﺎﺏ ﺗﺰﮐﯿﻪ ﻭ ﺧﻮﺩﺳﺎﺯﯼ، ﺗﻔﺴﯿﺮ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻑ ﻗﺮﺁﻧﯽ

ﺩﯾﮕﺮ، ﺭﺍﻩ ﺭﺍ ﺑﺮ ﺟﻮﯾﻨﺪﮔﺎﻧﯽ ﺑﺴﯿﺎﺭ، ﻫﻤﻮﺍﺭ ﺳﺎﺧﺖ .

ﺟﻠﺴﺎﺕ ﻋﻤﻮﻣﯽ ﻭ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﺩﺭﺱﻫﺎ ﻭ ﻣﺒﺎﺣﺚ ﻋﺮﻓﺎﻧﯽ، ﺗﻔﺴﯿﺮﯼ ﻭ ﻣﻌﺎﺭﻓﯽ ﺍﺳﺘﺎﺩ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺩﺭ

ﺩﻭ ﺩﻫﻪ 40 ﻭ 50 ﺷﻤﺴﯽ ﺩﺭ ﺯﻧﺠﺎﻥ ﻭ ﺩﻭ ﺩﻫﻪ 60 ﻭ 70 ﺷﻤﺴﯽ ﺩﺭ ﺗﻬﺮﺍﻥ ﺑﯽﺷﮏ

ﮔﻮﺍﺭﺍﺗﺮﯾﻦ ﺳﺮﭼﺸﻤﻪﻫﺎﯼ ﺯﻻﻝ ﺣﮑﻤﺖ ﻭ ﻋﻤﻞ ﺭﺍ ﺩﺭ ﮐﺎﻡ ﺟﻮﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﻣﻌﺮﻓﺖ ﺭﻭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺍﺳﺖ

ﮐﻪ ﺛﻤﺮﻩ ﺁﻥ ﺷﺎﮔﺮﺩﺍﻥ ﻭ ﺑﻬﺮﻩﻣﻨﺪﺍﻥ ﺯﯾﺎﺩ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﻣﺤﺎﻓﻞ ﺍﺳﺖ .

ﺑﺮﺧﯽ ﺍﺯ ﺁﺛﺎﺭ ﺁﯾﺖﺍﻟﻠﻪ ﻣﺤﻤﺪ ﺷﺠﺎﻋﯽ ﺑﻪ ﺷﺮﺡ ﺫﯾﻞ ﺍﺳﺖ :

-1 ﻣﻘﺎﻻﺕ، ﺳﻪ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺳﺮﻭﺵ

-2 ﻣﻌﺎﺩ ﯾﺎ ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﺳﻮﯼ ﺧﺪﺍ، ﺩﻭ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺷﺮﮐﺖ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭ .

-3 ﺍﻧﺴﺎﻥ ﻭ ﺧﻼﻓﺖ ﺍﻟﻬﯽ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ

-4 ﺍﺳﻤﺎﺀ ﺣﺴﻨﯽ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ ﺍﺯ ﺍﻧﺘﺸﺎﺭﺍﺕ ﺳﺮﻭﺵ

-5 ﭘﻨﺞ ﺭﺳﺎﻟﻪ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺍﻭﻝ ﺍﺯ ﻣﺮﮐﺰ ﻣﻄﺎﻟﻌﺎﺕ ﺑﻨﯿﺎﺩﯾﻦ ﺧﺎﻭﺭﻣﯿﺎﻧﻪ

-6 ﻣﻼﺋﮑﻪ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ

-7 ﺑﻘﯿﺔ ﺍﻟﻠﻪ ‏( ﻋﺞ ‏) ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺍﻭﻝ

-8 ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﻧﺸﺎﻥﻫﺎﯼ ﺁﻥ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺳﻮﻡ

-9 ﺑﺎﺯﮔﺸﺖ ﺑﻪ ﻫﺴﺘﯽ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ

-10 ﻋﺮﻭﺝ ﺭﻭﺡ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ

-11 ﻗﯿﺎﻡ ﻗﯿﺎﻣﺖ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ

-12 ﻣﻮﺍﻗﻒ ﺣﺸﺮ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ

-13 ﺗﺠﺴﻢ ﻋﻤﻞ ﻭ ﺷﻔﺎﻋﺖ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ

-14 ﻣﺮﮒ ﺗﺎ ﻗﯿﺎﻣﺖ، ﯾﮏ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺩﻭﻡ

-15 ﺧﻮﺍﺏ ﻭ ﻧﺸﺎﻥﻫﺎﯼ ﺁﻥ، ﭼﺎﭖ ﭼﻬﺎﺭﻡ .

-16 ﺩﺭﻭﺱ ﺗﺰﮐﯿﻪ، ﺩﺭ ﭼﻨﺪ ﺟﻠﺪ، ﭼﺎﭖ ﺍﻭﻝ .

*** روحشان با اولیای طاهرینش محشور و مانوس باد ... ***